تبیین تجربه پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه از وضعیت روحی و روانی خانواده‌های اهدا کننده عضو (مطالعه کیفی)

مقدمه: مرگ مغزی یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های زندگی خانواده بیمارانی است که با درخواست اهدای عضو روبه‌رو می‌شوند. خانواده بیماران مرگ مغزی، با مشکلات روحی و روانی زیادی روبه‌رو هستند. به منظور درک این تجربه، بر آن شدیم که با روش کیفی، تجربه پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه را که تماس و تعامل طولانی با خانواده بیماران مرگ مغزی اهدا کننده عضو دارند، مورد مطالعه قرار دهیم. روش‌: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد پدیدار شناسی در بهار 1394 بر روی 8 پرستار بخش مراقبت ویژه شهر کرمان به روش نمونه‌گیری هدفمند و تا اشباع داده‌ها، با رعایت محرمانه بودن اطلاعات و امکان ترک مطالعه در هر زمان که مایل بودند‌، ادامه یافت. روش جمع‌آوری داده‌ها از طریقه مصاحبه عمیق باز و نیمه‌ساختار یافته انجام گرفت. تمام مصاحبه‌ها ضبط و سپس، کلمه به کلمه دست‌نویس شد و با روش Colaizzi مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: با تحلیل و ادغام کدها، 3 کد اصلی شناسایی و با تحلیل کدها، 13 کد فرعی استخراج گردید. کد اصلی ناشناخته‌ها شامل کدهای فرعی ابهام، نگرانی، ناشناخته‌ها، برخورد افراد و سایر اعضای خانواده قرار گرفته‌اند. کد اصلی درک موقعیت بحرانی خانواده شامل کدهای فرعی ترس از پشیمانی، احتمال بهبودی، عدم تأیید دیگران، افکار وسواسی و کد اصلی درک جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی شامل کدهای فرعی نوع دوستی، اعتقادات مذهبی، رشد کردن در شرایط سخت، علایق، توقعات و روابط عاطفی بود.  نتیجه‎گیری: مشکلات روحی و روانی خانواده بیماران مرگ مغزی با حذف ناشناخته‌ها، درک موقعیت بحرانی خانواده و درک موقعیت فرهنگی، اجتماعی و مذهبی در زمان بروز مرگ مغزی در خانواده مدیریت و باعث می‌شود تا این مراحل سخت با آرامش روحی و روانی بهتری سپری گردد.